Verhalen en ideeën voor wanneer meedoen niet vanzelf gaat

Wat leuk dat Arje vriendjes heeft. Mijn kind heeft er geen.

Wat leuk dat Arje vriendjes heeft. Mijn kind heeft er geen. Toen ik dit hoorde, brak mijn hart. Opgroeien in de buurt, kinderen die langskomen om te spelen, elkaar ontmoeten in de speeltuin… het is allemaal niet zo vanzelfsprekend als je kind een beperking heeft. Welke stappen kun je zetten? Hoe begin je?

Wat leuk dat Arje vriendjes heeft. Mijn kind heeft er geen. Toen ik dit hoorde, brak mijn hart. Opgroeien in de buurt, kinderen die langskomen om te spelen, elkaar ontmoeten in de speeltuin… het is allemaal niet zo vanzelfsprekend als je kind een beperking heeft. Want:

  • Hoe doe je dat als je kind naar het speciaal onderwijs gaat?
  • Is er wel ruimte voor als de medische zorg groot is?
  • Wat kun je doen als je kind niet zo gemakkelijk aansluiting vindt?
  • Of op een heel ander niveau functioneert dan de andere kinderen?
  • Hoe pak je het aan als je kind niet zelfstandig naar de speeltuin kan gaan?
  • Of als de speeltuin nu eenmaal niet de meest geschikte plek is voor jouw kind?

 

Hoe groeide Arje op in de buurt?

Toen Arje 4 jaar was, had ik geen idee hoe ik dit zou moeten regelen. Hij ging naar een medisch kinderdagverblijf, er waren veel ziekenhuisbezoeken en voor hem zorgen vond ik zwaar. Toch groeide hij middenin de buurt op. Dat staat hier alsof het niks is. Alsof dat super gemakkelijk ging. Ik help je meteen uit die droom!

Het is namelijk niet gelukt door af te wachten… het is gelukt door het aandacht te geven. Door er werk van te maken. Door contacten met andere kinderen structureel op te zoeken en in te plannen. Want meedoen in de buurt zorgt ervoor dat je erbij hoort. Dat kinderen je kennen. Dat je meespeelt.

Arje kan het alleen niet zelf regelen. Dat hij andere kinderen ontmoet en samen met hen speelt gaat niet vanzelf. Daarom help ik hem daarbij. Tijdens dit proces werd ik heen en weer geslingerd door mijn eigen gedachten: ‘Dadelijk wilt niemand met hém spelen,’ en ‘ik kan toch aan niemand vrágen of ze met hem willen spelen?’

 

Andere kinderen mogen het léren

Maar toch… tussen zijn 5e en 12e levensjaar, bouwde Arje op die manier echt iets met andere kinderen op. Ik zag ze samen eten, samen schommelen, samen in de zandbak, samen bouwen, samen overleggen, samen voetballen, samen muziek maken, samen toneel spelen. Ieder op hun eigen manier, op hun eigen tempo, soms heel kort, soms wat langer. Elkaar troosten, vallen en weer opstaan.

De kinderen léérden met hem om te gaan. En leren… gaat in stapjes. Soms gaat het heel gemakkelijk. Soms verloopt het wat stroever. Dat hoort er allemaal bij; dát vergeten we vaak. Kinderen mogen dit léren. En wij mogen ze daar bij helpen. Maar hoe doen we dat dan?

 

Wat leuk dat Arje vriendjes heeft. Mijn kind heeft er geen.

Ik heb hier veel blogs over geschreven. Ook heb ik een aantal podcast-afleveringen over dit onderwerp gemaakt. Ik deel over mijn eigen proces hierin, waar ik tegenaan liep en wanneer het heel goed werkte. Ik hoop dat ik je zo op weg help om meedoen makkelijker te maken voor je kind. Klik zelf door:

 

Schrijf zelf het speelplan voor je kind met beperking

Arje’s verhaal en de manier waarop ik het vormgaf besloot ik te bundelen in een e-book: ‘Schrijf zelf het speelplan voor je kind met beperking.’

Het e-book bestaat uit twee delen.

In het eerste deel vertel ik:

  • Hoe het kan dat meedoen zo moeilijk is voor kinderen met een beperking;
  • Waarom het zo belangrijk dat meedoen makkelijker wordt;
  • Welke terugkerende gedachten er voor zorgen dat meedoen moeilijk blijft;
  • én hoe ik deze gedachten omdenk.

Deel twee bevat een stappenplan. Aan de hand van dit stappenplan schrijf je uiteindelijk een persoonlijk speelplan voor je kind op slechts 1 A4’tje. Ik weet natuurlijk niet voor welke uitdaging jouw kind staat, of wat het moeilijk maakt om mee te doen. Daarom heeft het ook geen enkele zin om het precies zo aan te pakken zoals ik het deed. Je kunt wél al die inspiratie gebruiken om vol vertrouwen je eigen weg hierin te vinden. Het stappenplan helpt je om het sociale leven van je kind vorm te geven op een manier die helemaal past bij je kind en bij je gezin.

Het e-book zit vol voorbeelden en concrete tips.

Lees hier het 1e hoofdstuk van het e-book!

 

Extra info over het e-book

Het e-book is uitsluitend verkrijgbaar in mijn eigen webshop.

Hoi, ik ben Maud Wilms! Ik schrijf blogs en maak Makkelijker Meedoen de Podcast. Ik doe dit niet in opdracht van een werkgever. Ik doe dit op eigen initiatief omdat ik het ontzettend belangrijk vind dat het verhaal verteld wordt. Hoe kan Arje opgroeien in de buurt? Hoe kan hij een plek middenin de samenleving krijgen in plaats van erbuiten? Bestaande systemen maken dat moeilijk en de zorg ís soms ook gewoon groot.

Door het proces van deze zoektocht te delen, hoop ik dat meedoen voor andere kinderen ook steeds makkelijker wordt. Aangezien al mijn geschrijf en ‘ge-podcast’ soms wat uit de hand loopt, bied ik verschillende e-books als betaalde versie aan. Op die manier kan ik blogs blijven schrijven en een podcast blijven maken om die belangrijke boodschap te blijven verspreiden: meedoen moet makkelijker worden!

 

Je kunt het e-book hier bestellen:

Gaat meedoen voor jouw kind (ook) niet vanzelf?

Ik ontdekte 3 vragen die het een stuk makkelijker maken.

Meer lezen

Şirin (37) en Noortje (36) kennen elkaar van de peuterklas en zijn sindsdien vriendinnen. Mijn nieuwsgierigheid naar hun vriendschap is groot: Şirin is mijn nichtje. Noortje heeft het Williams-Beuren Syndroom; hetzelfde syndroom als mijn zoon Arje.
In dit voorleesboek heeft Len’s broer Steef een verstandelijke beperking. Het verhaal geeft een kijkje in een gezin waarin opgroeien net even anders gaat dan anders. Maar bovenal is het een boek waarin iedereen meedoet.
Als Arje (9) naar het speeltuintje om de hoek wilt, gaat er altijd iemand mee. Maar wat zou het fijn zijn als Arje zelfstandig de deur uit kan wandelen. Om anderen te ontmoeten en samen te spelen. Kan Arje alleen naar de speeltuin?