Verhalen en ideeën voor wanneer meedoen niet vanzelf gaat

Je kunt niet veilig leren lezen zonder deze machine

Arje (7) zit in groep 3 van de reguliere school in de buurt. Hij leert lezen! Onverwacht, want zes jaar geleden hoorden we dat hij een verstandelijke beperking heeft. Wat blijkt? Je kunt niet veilig leren lezen zonder deze machine.

Arje (7) zit in groep 3 van de reguliere school in de buurt. Hij leert lezen! Onverwacht, want zes jaar geleden hoorden we dat hij een verstandelijke beperking heeft. Maar nu maakt hij stapjes. Hij herkent letters en woordjes.
Iedereen helpt hem: de juffen en zijn klasgenoten op de reguliere school in de buurt, opa’s, oma’s, wijzelf natuurlijk en zijn broertje Loek. Maar wat blijkt? Je kunt niet veilig leren lezen zonder deze machine

Maar er is één ding in het bijzonder dat onmisbaar is voor een beginnende lezer als Arje. Ik weet dat je ontzettend nieuwsgierig bent naar wat dat dan is, dus ik zal je niet langer in spanning houden. Het is…

De wasmachine

Ik hóór je vragen: ‘De wasmachine?! In geen enkele leesmethode helpt een wasmachine bij het leren lezen!’
Toch is het zo. Arje heeft leren lezen. Ik weet zeker: als de wasmachine niet was uitgevonden, was er niets terecht gekomen van veilig leren lezen!

 

Dit ging eraan vooraf

Toen Arje 2 jaar was kon hij nog niet lopen. Door zijn chromosoomafwijking heeft hij naast een verstandelijke beperking ook een motorische achterstand. En deze combinatie zorgde ervoor dat ik van goede huize moest komen om weer iets nieuws te bedenken waar hij zich even mee kon vermaken.

De wasmachine bood uitkomst. Als ik even een mailtje wilde sturen, dan zette ik hem voor het draaiende apparaat.  Pure entertainment! Want dan had ik even, 12 minuten lang, geen kind aan ‘m. Ademloos keek hij dan gefascineerd toe hoe de handdoeken draaiden achter het wasmachine-raampje.

5 jaar later

De wasmachine heeft, ook nu Arje 7 is, nog altijd een onweerstaanbare aantrekkingskracht op hem. Er is altijd wel een wasje wat gedraaid moet worden en waar hij me best even bij wil helpen. Hij weet nu ook zelf de wasmachine te vinden. Dan haalt hij mijn zorgvuldig gesorteerde was door elkaar, om die vervolgens lukraak in de wasmachine te stoppen.

Soms verdwijnen ook zijn gitaar, de kleine onderdelen van de Knexx of legoblokjes in de wasmachine en dan draait hij de machine met zijn hand. RENG DENG DENG! Hij geniet van het geluid dat het geeft en zit er dan schaterend om te lachen.

 

De eerste woordjes lezen

Ondertussen heeft Arje in groep 3 kleine woordjes leren lezen. Woorden die hij al heel vaak in de klas gezien heeft: ik, mis, kim, sim, kik. En dan teen, riem en bal. Hij oefent. Leest mee in de klas. Ziet wat de andere kinderen doen en wil dat ook. De juffen hebben engelengeduld. De begeleider begrijpt hoeveel herhaling hij nodig heeft.

We zijn megatrots. Het lukt! Langzaam maar gestaag.

‘Heb je ook een wasmachine?’

Ondertussen breidt zijn fascinatie voor wasmachines zich uit. Hij weet inmiddels dat het ding hoort bij de standaarduitrusting van elk huis. Als we bij anderen op bezoek zijn, is het eerste wat hij vraagt: ‘Heb je ook een wasmachine?’ En als het antwoord ‘ja’ is, vraagt hij: ‘Mag ik ‘m zien?’

Het volgende zal je dan ook niet verbazen: het is nu al een aantal keren voorgekomen dat hij het op een feestje voor elkaar krijgt om naar de zolder te gaan om daar de wasmachine te bekijken. Niet alleen. Want hij kan zelf niet de trap op lopen. En dus gaan alle kinderen in een grote optocht op wasmachine-jacht.

 

Je kunt niet veilig leren lezen zonder deze machine?

Die fascinatie voor de wasmachine kan ons wel eens vermoeien. Van binnen word ik opstandig. Het gaat nu al 5 jaar over wasmachines en het leidt nergens naar. Dus als we ergens op bezoek zijn en hij vraagt: ‘Mag ik ‘m zien?’, dan zeg ik snel: ‘nee, Arje, dat doen we nu niet.’ Om vervolgens te vertellen wat we wél gaan doen, in de hoop dat dat hem afleidt.

Het lijkt een tijdje te werken. Tot we bij oma zijn, wiens wasmachine op de begane grond staat. In een onbewaakt moment heeft Arje het apparaat weer gevonden. En nog voordat we hem kunnen tegenhouden, gaat zijn vingertje naar de letters en spelt hij:

‘m-ie-l-e, miele.’

Je kunt niet veilig leren lezen zonder deze machine.

 

Inmiddels is Arje 12 jaar

Het is nu wederom 5 jaar later. Arje’s fascinatie voor de wasmachine duurt onverminderd voort. Logisch dus waarschijnlijk waarom ik zijn langdurige obsessie voor het apparaat soms gewoon echt zat ben (ik wind er even geen doekjes om;)).

Ik wil ook wel eens over andere dingen babbelen, dan wasmachines, automerken, het lied ‘lang zal ze leven’ en treinen, mopper ik inwendig. Als er nu nog wat vooruitgang zat in de gesprekken die ik met Arje voer… maar ik spreek elke dag exact dezelfde zinnen uit als 5 jaar geleden (‘Ja, ik zie het, Arje, die Renault heeft inderdaad 2 uitlaten’).

En toch….

 

Die wasmachine leerde hem lézen

Iets waarvan we nooit gedacht hadden dat het zou lukken. Het is juist de fascinatie die hem iets brengt! Het zorgt ervoor dat hij iets wíl leren. Zouden het voortdurend stoppen bij elke auto, het eindeloos beluisteren van ‘Lang zal ze leven’ en de treinen hem dan ook iets brengen? Ik besluit het te onderzoeken. En kom tot onderstaande conclusie die mijn vermoeidheid voor zijn niet onstilbare obsessie laat verdwijnen als sneeuw voor de zon.

Automerken

Zijn honger naar het bekijken van elke auto waar we langs kwamen zorgde ervoor dat hij symbolen en woorden aan elkaar koppelde. En hij weet van iedere vader en moeder op het schoolplein welke auto ze rijden. Wat een spontane gesprekken levert deze kennis hem (nog altijd) op!

 

Lang zal ze leven

En wanneer je denkt dat het niets oplevert om 87 keer naar dezelfde versie van ‘Lang zal ze leven’ te luisteren op youtube, kom je van een koude kermis thuis. Hij kent elke break en doet het exact zo na op zijn drumstel. Inmiddels kan hij ook de Zweedse variant meezingen. Je weet nooit wanneer je het nodig hebt. Dit komt ongetwijfeld nog een keer van pas.

 

Treinen

Zij interesse in treinen zorgde ervoor dat zijn fijne motoriek vooruit ging wanneer hij wéér met de houten treinbaan wilde spelen. Eindeloos kon hij geboeid naar treinen-plaatjes kijken in zijn geliefde Rail Magazine, elke keer weer opnieuw. En uiteindelijk begon hij zelf de tekst erbij te lezen. Een klasgenootje blijkt net zoveel van treinen te houden als hij. Zet die twee bij elkaar en zie twee dolgelukkige jongens die, elk op hun eigen manier, hun kennis delen over treinen. Ik twijfel er niet aan dat Arje’s belangstelling voor treinen er uiteindelijk voor zal zorgen dat hij 9292ov.nl wil leren gebruiken.

Onderschat nooit de kracht van aandacht.

 

Lees hier nog meer ervaringsverhalen over Arje op de reguliere basisschool in de buurt:

In Makkelijker Meedoen de Podcast bespreek ik in deze afleveringen de waarde van de reguliere school in de buurt voor kinderen met een beperking:

Je kunt de podcast luisteren op Spotify of Apple Podcast. Abonneer of volg! Zo mis je geen enkele aflevering!

Gaat meedoen voor jouw kind (ook) niet vanzelf?

Ik ontdekte 3 vragen die het een stuk makkelijker maken.

Meer lezen

Şirin (37) en Noortje (36) kennen elkaar van de peuterklas en zijn sindsdien vriendinnen. Mijn nieuwsgierigheid naar hun vriendschap is groot: Şirin is mijn nichtje. Noortje heeft het Williams-Beuren Syndroom; hetzelfde syndroom als mijn zoon Arje.
In dit voorleesboek heeft Len’s broer Steef een verstandelijke beperking. Het verhaal geeft een kijkje in een gezin waarin opgroeien net even anders gaat dan anders. Maar bovenal is het een boek waarin iedereen meedoet.
Als Arje (9) naar het speeltuintje om de hoek wilt, gaat er altijd iemand mee. Maar wat zou het fijn zijn als Arje zelfstandig de deur uit kan wandelen. Om anderen te ontmoeten en samen te spelen. Kan Arje alleen naar de speeltuin?