Verhalen en ideeën voor wanneeer meedoen niet vanzelf gaat

‘Arje is de beste van de school!’

Arje (8) heeft een verstandelijke beperking. De kinderen op zijn (reguliere) school weten dat. Maar ze weten nog niet dat hij ook een groot talent heeft. Vandaag komen ze daar achter!

Arje haalt overal muziek uit. Als we buiten wandelen, drumt hij met zijn handen op paaltjes, boomstronken, lantaarnpalen en prullenbakken (‘niet doen, Arje, vies!’).

 

Hoe klinkt het?

De langste stokjes van zijn geliefde Knexx gebruikt hij om te tikken op een kastje, de vazen op de vensterbank en de bordjes op tafel. Zo brak hij de glazen deurtjes van de keukenkast door er met z’n drumstokken op te slaan. Niet met de bedoeling het kapot te maken, maar gewoon omdat hij wil weten hoe het klinkt.

Project muziek

Dan breekt op school het project ‘muziek’ aan. Nog meer dan anders wordt er gezongen, gedanst en muziek gemaakt. Er wordt over muziek gekleurd en geschreven. Er komen muzikale ouders, opa’s en oma’s naar school om muziek te maken, een instrument te laten zien of erover te vertellen. Een project naar mijn hart, want… ik speel gitaar!

En dus neem ik mijn gitaar mee en zing in de klassen van Arje (groep 4) en broertje Loek (groep 3) een paar liedjes. Het wordt een vrolijke, muzikale boel. Helemaal wanneer Arje en Loek ook even mogen laten zien wat ze al op de gitaar kunnen.

 

‘Ik mag drummen!’

Een paar dagen later sta ik op het schoolplein om de jongens op te halen. Arje rent op me af: ‘Mama, mama, ik mag drummen!’ Ik wil hem nog vragen wat er nu precies aan de hand is, maar hij rent de school alweer in. Begeleidster Sylvia komt naar buiten en vertelt me lachend dat het echt waar is; er staat een drumstel in de aula, en Arje mag erop.

Opgetogen glimlachen en met verende tred baant hij zich een weg door de volle gang met kinderen die jassen aantrekken en tassen pakken.

In de verte horen we al wat gedrum. Hij loopt, hóbbelt half voor me uit en zijn hart loopt over van enthousiasme.

Het podium op

In de aula staan een paar kinderen te kijken naar een vader die op het drumstel speelt.  Maar ai… het drumstel staat op het podium. En om daar te komen moet Arje een trap opklimmen. Ik zie hem even aarzelen, maar sta te ver om hem te kunnen helpen. Dan zie ik dat ik niet de enige ben die zijn aarzeling in de gaten heeft. Een klasgenootje geeft Arje een hand. Zo lukt het hem toch.

‘Ah! Daar ben je al, Arje!’
Een vader, de waarschijnlijke eigenaar van het drumstel, geeft Arje de stokken.
‘Nu mag jij erop!’

De beste

Met enige moeite klimt Arje op het krukje. Het duurt even voor hij goed en stevig zit. Maar vrijwel meteen daarna heeft Arje een lekker ritme te pakken. Het drumstel is aangesloten op de geluidsinstallatie en zijn gedrum klinkt door de hele aula. Al gauw staan er 20 kinderen om Arje heen.


‘Arje is net een rockster!’ roept een meisje vol bewondering.
‘Nou,’ roept iemand anders. ‘Hij is de beste van de hele school!’

Gaat meedoen voor jouw kind (ook) niet vanzelf?

Ik ontdekte 3 vragen die het een stuk makkelijker maken.

Meer lezen

PODCAST: ‘Ik ken niemand van mijn leeftijd zonder een beperking. De enige mensen die ik ken zijn kinderen en jongeren met een beperking.’ En dit zegt iemand met spierdystrofie die weet dat hij maar 30 jaar gaat worden. Dat is voor mij de urgentie. Waarom doen we dat? Waar zijn we mee bezig? ~ Aldus Beno Schraepen. Luister mee en maak het leven van je kind nét een stapje inclusiever.