Verhalen en ideeën voor wanneer meedoen niet vanzelf gaat
Hoe kunnen kinderen met en zonder beperking samen sporten? Wanneer komen ze elkaar tegen? En als ze dan bij elkaar zijn, hoe worden ze van twee verschillende groepen, één gezamenlijke groep? Ik ben live op het Marktplein in Apeldoorn en doe verslag van Join the Movement waar mensen met en zonder beperking samen sporten. Leuk dat je luistert!
Luister deze podcast via APPLE PODCAST I SPOTIFY
Live vanaf het Marktplein in Apeldoorn!
Luister deze podcast via APPLE PODCAST I SPOTIFY
Inhoud van deze aflevering:
Maud
Jaaaa ik neem deze aflevering af vanaf Join the Movement op het Marktplein in Apeldoorn. We gaan gauw beginnen!
3 – 2 – 1 KNALLEN!
(muziek)
Je luistert naar Makkelijker Meedoen de Podcast. Samen ontdekken we hoe meedoen makkelijker wordt. Hoi, ik ben Maud Wilms en mijn zoon Arje heeft een verstandelijke beperking. Het liefst ontmoet hij andere kinderen en speelt hij samen. Maar dat is soms best moeilijk. Want hij kan niet zelf de straat op of naar de speeltuin. Dus hoe kan hij dan meedoen? Door Arje’s enthousiasme word ik aangespoord om hier werk van te maken. Ik deel in deze podcast verhalen over hoe het wél kan. Want je kunt elkaar alleen ontmoeten, als je er bént! We duiken er weer in! Leuk dat je luistert! Welkom bij weer een nieuwe aflevering van Makkelijker Meedoen de Podcast!
Maud
Jaaa, superleuk dat je weer luistert naar een nieuwe aflevering van Makkelijker Meedoen de Podcast. Vandaag een aflevering die waarschijnlijk tot een van mijn persoonlijke favorieten gaat behoren. Want je hoort mijn eigen kinderen Arje en Loek. Maar er is nóg een reden. Dit is namelijk weer een aflevering waarin met mijn mobiele opname apparaatje aanwezig op het marktplein in Apeldoorn. Ik woon hier al 20 jaar. In Apeldoorn werd door Stichting Upside van Down in samenwerking met The Gym, een plaatselijke sportschool Join the Movement georganiseerd. Kinderen en mensen met en zonder beperking sporten op die dag samen midden op het Marktplein in Apeldoorn. Zo werd de dag geopend:
(Muziek)
En ik loop rond op de markt, die er feestelijk uitziet met allerlei sport- en spelactiviteiten, met muziek. Ik heb een gele rugzak om, en een stok steekt uit die rugzak en daarboven hangt het vlaggetje met ‘Makkelijker Meedoen de Podcast’ erop.
Mijn missie vandaag: vastleggen wat hier gebeurt. Babbelen met iedereen die ik tegenkom. Hoe lukt het om zonder én met beperking samen te sporten? Wat is er voor nodig? En waarom is het belangrijk om dit zichtbaar te maken? Omdat het mijn, soort van tweede hometown is, want je kan natuurlijk aan me horen dat ik van origine geen Apeldoornse maar Limburgse ben, ken ik heel veel mensen. Dat maakt het wel even nog net wat leuker. En er is nóg iets heel leuks: mijn kinderen Arje en Loek, doen ook mee. En natuurlijk babbel ik ook even met hen. Dus stay tuned.
Ik begin met vragen stellen aan René Diks. Hij is sportschoolhouder van The Gym en één van de organisatoren van deze dag.
René Diks
Ik geef les aan kinderen met een verstandelijk handicap en wat ik vaak merkte is dat als we ergens naartoe gingen, dat we vaak toch een beetje in een hoekje werden geduwd van nou ja, het zal wel moeilijk zijn, het zal wel lastig zijn, ja dat vond ik niet leuk. Dus ik dacht van ja, er moet gewoon iets komen waar de mensen eigenlijk gewaardeerd worden op hun manier.
Maud
Ik vraag hem hoe hij merkt dat groepen die bestaan uit kinderen met een beperking in een hoekje werden gedrukt.
René Diks
Bij een voetbalveld speel je op het laatste veld, achterste veld, nooit een keer op het voorste veld, nooit een keertje volop in de aandacht. Ik vind dat niet terecht, ik vind dat niet goed, dus ik heb zoiets van ik ga een evenement organiseren waar juist alles door elkaar heen loopt. We hebben hier de straatvoetballers, alle jongens die op de fatbikes komen en die dan zeg maar de stoere jongetjes zijn, lopen door elkaar heen met een verstandelijk gehandicapt en dat gaat perfect, dat gaat superleuk, maar je moet het wel doen, je moet het wel doen, je moet, de angst regeert, dat is slechts niet goed. Dus ik heb geprobeerd om hier een evenement in te zetten die juist het tegendeel bewijst, die aangeeft van alles kan gewoon samen en sport verbroedert.
Dat is altijd zo en je merkt dat nu ook weer, dat mensen dat gewoon leuk vinden en dat alles kan en je merkt dat mensen er blij van worden en of je nou op het allerhoogste niveau sport of misschien iets lager niveau, of in welk goal je schiet, het is een doelpunt, het is gewoon goed, het is gewoon leuk en iedereen heeft er plezier van, dat is eigenlijk het mooiste wat er is.
Maud
En hoe heb je bij dit evenement ervoor gezorgd dat die kinderen, uit allemaal verschillende groepen eigenlijk hè, dat die elkaar toch kunnen ontmoeten? René
Ja, eigen oproep gedaan, iedereen wil dat wel, diep van binnen wil iedereen eigenlijk wel hetzelfde. Gewoon leuk hebben met elkaar, lekker sporten en als je dat benoemd en ik heb natuurlijk een sportschool, ik zeg jongens doe je even lekker mee en ga je meedoen, dan willen ze dat wel.
Moeten we het allemaal niet te moeilijk maken denk ik, dan gaat het wel. Maar als we allerlei grenzen op gaan leggen of zeggen wat allemaal niet kan, ja dan klopt dat ook. Wat je energie geeft, groeit.
Dus als je zegt dat het niet kan, dan kan het ook niet, maar als je zegt waarom zou het niet kunnen, we gaan het gewoon doen, dan blijkt dat het dus wel kan.
Maud
Tegen welke moeilijkheden liep je aan? Vooral in dat contact.
René Diks
Onbegrip, onbegrip van mensen. Mensen die vaak denken van, goh, kinderen met een verstandelijke handicap, mensen met een verstandelijke handicap, dat zal wel niet goed gaan. Of het zal wel moeilijk, of het is moeilijk, er is niets moeilijks aan.
Maud
En als je het hebt over dat begrip inclusie hè, in mijn beleving hoor ik heel vaak, dat moet dan vooral vanzelf gaan. Jullie hebben ervoor gekozen om groepen te maken van twee kinderen, of mensen met beperking, twee kinderen zonder beperking. In welke mate vind je het belangrijk om dat op die manier zo te doen?
René Diks
Nou, eigenlijk ook om begrip, want het moet inderdaad automatisch zijn. Het zou mooi zijn, maar dat is natuurlijk niet altijd zo. Dus waarom zou je het dan niet een beetje stimuleren, zullen we maar zeggen, om gewoon te zeggen, we zetten ze gewoon bij elkaar en we zien wat er gebeurt, want ze wisten niet van tevoren wie er bij elkaar gezet zou worden. En dan zie je, dat gaat eigenlijk prima, maar ik heb het wel een zetje moeten geven, eerlijk is eerlijk.
Maud
En wat zie je dan gebeuren?
René Diks
Vooral heel veel begrip van elkaar. Ik denk dat soms zeggen mensen wel eens tegen mij van, je kunt die kinderen veel leren, ik denk dat die kinderen mij meer leren. Leren meer van, hoe mooi het kan zijn, we hebben mooi weer, we zijn met elkaar, we genieten, dat is al een blessing, dat is al iets moois. We zijn soms wel een beetje vergeten hoe mooi het kan zijn dat je dit allemaal mag doen. En ik denk dat mensen die geen verstandelijke handicap hebben, daar nu heel veel van leren van mag.
Maud
Mooi, dankjewel.
René Diks
Graag gedaan. Goed werk doe je. Dankjewel.
Maud
Dus eigenlijk zegt René, joh, het gaat om het plezier. We brengen die groepen samen en we zien wel wat er gebeurt. Ik ben benieuwd hoe dat verloopt.
Maud
Ik loop een beetje over het Marktplein heen en ik kom een moeder tegen die langs de kant staat aan te moedigen en ik raak in gesprek. Ze laat me een filmpje zien van 4 kinderen die zojuist een vrachtwagen aan een lang touw een stuk vooruit hebben getrokken. Als dit een beetje surrealistisch klinkt… je hoort het echt goed.
Moeder
Nou, ze moesten het touw oppakken en de vrachtwagen van de plek krijgen en daar zagen ze van tevoren het meest tegenop, moet ik zeggen, maar ze hebben meteen 34 seconden de finish gehaald. Dus ze waren enorm trots.
Maud
Wauw, en zonder enige hulp?
Moeder
Zonder enige hulp.
Maud
Dat ging gewoon.
Moeder
Dat ging gewoon.
Maud
Het ziet er echt heel indrukwekkend uit. Zeg, dat team waar ik nu naar sta te kijken, waaruit bestaat dat team? Uit wie?
Moeder
Uit Lynn en Emma, Mats en Jelka. En hoe kennen ze elkaar? Nou, Mats en Jelke hebben bij Lynn in de klas gezeten op de basisschool. En op de reguliere onderwijs, zat Lynn. En zo kennen ze Lynn. En Lynn kent Emma weer van de hockey, van het G11-tal.
Maud
Gezellig samen sporten.
Moeder
Gezellig samen sporten, met een vriendin.
Maud
Is dat soms moeilijk, denk je? Om samen te sporten?
Moeder
Nou, mijn kinderen ervaren dat het niet is moeilijk. Nee. Zij hebben Lynn eigenlijk altijd gewoon als klasgenoot gezien. En het enige wat ik wel zie, als ze samen voor het buitenspelen, en er zijn andere kinderen die wel misbruik maken van, zeg maar, dan geven ze wel een seintje en dan app ik even naar de moeder van Lynn. Van, joh, er is buiten iets gebeurd. En mijn kinderen dachten, hmm, dit is niet helemaal oké. En ze zijn wel iets meer beschermend naar Lynn geweest altijd.
Maud
En dan is er gewoon even hulp nodig?
Moeder
Meestal door kinderen die niet gewend zijn, dan door kinderen die het wel gewend zijn, ja.
Maud
En waar zit het dan in, dat het tussen haakjes misgaat? Wat maakt dat het dan voor kinderen die niet gewend zijn, dat het dan spaak loopt?
Moeder
Dat vind ik eigenlijk moeilijk te zeggen. Het noemde ze dat het meer in, toch een beetje flauwe grapjes maken die dan de grenzen overgaan. Anders denken ze, o ja, oeh, er komt een bal langs ons heen geschoten. Lynn neemt alles letterlijk. En daar wordt al een beetje quasi grappig over gedaan. En mijn kinderen vinden dat toch niet oké?
Maud
Nee, die voelen en zien direct van, jongens, doe even. Ja.
Moeder
En het deel is denk ik ook gewoon je eigen opvoeding. Dat denk ik ook. Ja. Ja.
Maud
Wat zie je hier? Wat zie je vandaag?
Moeder
Ik zie vooral heel veel plezier. Ja. Lachende gezichten. Mooi weer natuurlijk ook, helpt ook. Maar ik zie dat het meedoen voorop staat.
Maud
En denk jij nog dat het voor kinderen en mensen met een beperking, dat het op zo’n dag dan makkelijker is om mee te doen dan op een ‘gewone’ activiteit?
Moeder
Ja, dat denk ik wel, want je bent nu niet meer de uitzondering. Dat denk ik. Ja. Alhoewel, ik denk als je hiervoor opgeeft, dan weet je wat je te doen staat. Maar het is gewoon een mooie mix denk ik. Het maakt het voor beide laagdrempelig, misschien is dat het wel.
Maud
Ik ben toch wel erg nieuwsgierig geworden naar dat vrachtwagen trekken en ik krijg de kans om een groepje te volgen dat net op het punt staat om dat te gaan doen. Luister maar even mee hoe dat er aan toegaat. Een live verslag van ongeveer een minuut.
Daar gaan ze. Er staat hier echt een enorme DAF-vrachtwagen met een lang touw eraan. En de groep van vier personen die pakt nu dat touw heel erg stevig vast. En ze gaan aan de slag.
En vinden jullie het goed als ik af en toe de microfoon zo bij jullie hou? Om te horen of het wel goed gaat met die vrachtwagen.
Kind
Ja, het gaat wel goed hoor. Ja, denk ik.
Maud
Denk je? Komt dat goed?
Vader
Ja, tuurlijk komt dat goed.
Kind
Ja, en ik ga morgen weer naar school.
Maud
Dus nu kun je je nog even uitleven.
Kind
Ja, ik ga in groep acht.
Maud
Wow.
Spelbegeleider
5, 4, 3, 2, 1, go.
Kind
Go, go, go, go.
Moeder
Trekken, jaaaa! Jooo!
(applaus)
Maud
Het is gelukt! Hoppakee!
Kind
Ik ben echt blij dat het gelukt is!
Maud
Ik doe het jullie niet na!
Kind
Het is wel heel knap!
Maud
Ja, hè, goed gedaan!
Kind
Dankuwel!
Maud
Wat een toppers in dit team! Ik heb vandaag nog meer geluk. Ik mag namelijk babbelen met niemand anders dan met de ambassadeur van de Stichting Upside van Down en dat is Liam Legend. Hij is YouTuber, model en acteur en ik volg hem op instagram waar hij 13000 volgers heeft. Je kent hem misschien wel van dat prachtige spotje Just the two of us. Ken je het niet, dan zou ik zeker even op zijn instagram profiel gaan kijken, hij heeft het bovenin zijn profiel vastgezet. Eens even kijken hoe hij Join the Movement ervaart! Ik had een beetje last van de wind, die hoor je even, maar dat is maar kort.
Maud
Wat leuk, ik sta hier naast Liam Legend. Jij hebt de boel geopend.
Liam Legend
Jazeker, ja. Omdat ik de ambassadeur ben.
Maud
Jij bent ambassadeur van stichting Upside van Down.
Liam
Ja.
Maud
En waarom vind jij het belangrijk om ambassadeur te zijn?
Liam
Ik vind het heel belangrijk om mensen met Downsyndroom of met een beperking, of met heel veel verschillende beperkingen, om meer te trainen en meer gezond te blijven.
Maud
Ja, want het gaat om sporten vandaag.
Liam
Juist, ja.
Maud
Hou je van sporten?
Liam
Ik hou zeker van sporten. En mijn meisje ook.
Maud
En je meisje ook, want die staat hier aan de andere kant naast mij. Jij houdt van dansen en misschien ook wel heel veel meer andere sporten?
Djenna Star
Ik hou heel erg van fitness. Ik heb vroeger vier sporten gedaan.
Maud
Vertel.
Djenna Star
Zwemmen, paardrijden, dansen en surfen.
Maud
Wow, dat is echt heel veel. En is er dan nog een sport die je het allerleukste vindt?
Djenna Star
Ik vind zwemmen het leukste.
Maud
Zwemmen het leukste?
Djenna Star
Ja.
Maud
Waarom?
Djenna Star
Ik ben gewoon een waterrat.
Maud
En jij bent er vandaag ook bij. Jullie zijn met z’n tweeën. Wat maakt dat jullie er vandaag bij zijn?
Liam Legend
Dat is eigenlijk een beetje een lastige vraag.
Maud
Even kijken of ik hem anders kan stellen. Jij bent hier niet voor niets vandaag. Jij bent hier met een reden.
Liam Legend
Omdat zonder beperking of met beperking om gezond te blijven en fit te zijn. Om gezond te eten. En om meer te bewegen. Dat is gewoon goed voor iedereen. Dat is Join the Movement!
Maud
Lekker sporten, gezond eten, fit blijven.
Liam Legend
Ja, lekker fit blijven, ja.
Maud
En dat kun je gewoon samen met iedereen doen.
Djenna Star
Klopt.
Maud
Dat is het denk ik.
Djenna Star
Ja.
Maud
Alle mensen die er vandaag zijn op deze vrolijke zonnige dag in Apeldoorn. Hoe ga jij ze aanmoedigen vandaag?
Liam Legend
Alle morgen. Ja, let’s go. Ga ervoor. Lekker genieten van deze sportdag.
Maud
Yes. En jij?
Djenna Star
Woehoe!
Maud
Leuk, dank jullie wel allebei.
Djenna Star
Alsjeblieft
Liam Legend
Zeker.
Maud
Djenna Star en Liam Legend die zwepen de boel lekker op.
Maud
Eens even kijken hoe het gaat in het groepje van Arje en Loek. Tussen twee sportactiviteiten door interview het groepje waar Arje en Loek inzitten. Er is één meisje bij, dat heel zenuwachtig wordt van mijn microfoon maar wel graag bij het interview wil zijn. Dus ik zeg tegen haar: ‘weet je, blijf er gewoon lekker bij staan, en als je toch iets wil zeggen, steek je even je hand op, en dan pas zorg ik dat de microfoon bij jou komt.’ Tijdens het interview doet ze dit ook nog. Ik zie het gevoel van overwinning in haar ogen. Ik vraag hen waarom deze sportdag anders is dan andere sportdagen. Het antwoord gaat je verbazen. Luister maar mee.
Maud
Oké, wat hebben jullie net gedaan?
Arje
We hebben net al wat leuke dingen gedaan. We hebben net al ski dingen gedaan. Dat was echt moeilijk. Want dan moet je dit doen en dat is heel gek. Het voelt net alsof je heel glad is. En schaatsen een beetje. Je moet schaatsen een beetje. Ja, links, rechts, ja.
Maud
En hoe moeilijk was dat dan?
Loek
Nou, we zijn een paar keer gevallen. Maar voor de rest niet heel moeilijk. Het ging wel goed.
Maud
Ben jij ook gevallen?
Meisje
Ja.
Maud
Was het makkelijk of moeilijk? Wat vond je ervan?
Meisje
Gemiddeld. Best wel.
Maud
En jullie zijn met een team van vijf. Vijf personen. Kenden jullie elkaar van tevoren?
Meisje
Nee. Ik ken hem wel. Maar ik ken mijn broertje wel. Dit is mijn broertje. Maar voor de rest niemand.
Maud
Oké, dus jullie zijn broer en zus. Hier staan ook broer en broer. En jij bent er ook lekker bij. Ja, en zo zijn jullie dus samen een team geworden. Zonder dat jullie elkaar echt heel goed kenden. En hoe is dat nu dan?
Het team
Gaat wel goed. Gezellig. Gezellig. Ja, gaat wel goed. Ja, best wel.
Maud
Heb je die vrachtwagen gezien die je moet trekken?
Arje
Ja, ik ga zo in mijn eentje in die vrachtwagen trainen. Dus ik ga mijn best doen.
Maud
Maar je bent met een team van vijf!
Meisje
Ja, we zijn met een team van vijf.
Maud
Dus jullie gaan het met z’n allen doen natuurlijk?
Het team
Ja.
Maud
Denk je dat het jullie gaat lukken?
Meisje
Ja. Ja, dat moet wel. Want we zien ook andere teams van ons. Een beetje onze leeftijd ook. Dus die doen het ook. Dus dan moet het ons ook lukken.
Maud
Dus je hebt er wel vertrouwen in?
Meisje
Ja, je moet er gewoon kracht in zetten.
Maud
Gewoon kracht in en gewoon ervoor gaan?
Meisje
Ja.
Maud
En dan ben je misschien sterker dan je denkt?
Loek
Zeker, ik ben heel sterk.
Arje
Ik ook. Ik ben the man of the match. (Brult)
Maud
Heel goed. En wat is er vandaag nou precies anders dan op andere sportdagen? Wie kan daar iets over zeggen?
Loek
Je bent nat.
Meisje
Ja, nat. Aan je kont, heel erg. Want je hebt zo’n waterglijbaan. En daar word je wel nat. Maar het is ook anders. Je bent met een team die je niet kent. Meestal ga je met een team spelen die je al kent. Je leert met elkaar kennen hoe iemand is.
Maud
Hoe iemand is?
Meisje
Hoe hij is gewoon. Ja, ik weet niet hoe, maar…
Meisje
Ja, het is gewoon elkaar leren kennen. Want we kennen elkaar natuurlijk niet echt heel goed. Dus het is nu gewoon… We leren elkaar ook wel een beetje kennen door het spelletje en zo. En dat is wel leuk.
Maud
Is het dan ook spannend dat je de hele middag in een team zit… van kinderen die je eigenlijk niet zo goed kent. En je gaat dan ook nog samen sporten. Hoe spannend voelt dat?
Meisje
Nou, het was in het begin wel spannend. Maar nu vind ik het niet meer zo spannend.
Maud
Nu ben je gewoon gewend aan elkaar en zo.
Meisje
Ja.
Maud
Wat wil jij zeggen?
Meisje
Je hebt ook een team.
Meisje
Je zit in een team. Dus je moet ook respect voor elkaar hebben. En je mag niet iemand buitensluiten.
Maud
En hoe doen jullie dat als team? Elkaar niet buitensluiten?
Meisje
Iedereen erbij betrekken. Iedereen erbij betrekken. Bij de oefeningen of bij de opdrachten die we moeten doen.
Meisje
En ook vragen of diegene nu wil. Want wij zijn met z’n vijf. En als er maar vier dingen zijn, dan kan je wisselen. Om te vragen of diegene wil.
Maud
Oké. Jullie moeten aan de slag. Jullie moeten aan het zak lopen. Zet hem op, hè. Zet hem op.
Arje
Dankjewel, hè. Tot straks, hè.
Maud
Tot straks. Zet hem op.
Maud
Dan ineens zie ik Ingeborg Felix lopen. Ingeborg en ik, we komen elkaar geregeld in de Apeldoornse wandelgangen tegen. Dit keer is ze samen met haar zoon Olivier, die in een rolstoel zit.
Maud
Ja, ik kom jou net tegen. En we zijn natuurlijk allebei van die Apeldoorners. Dus als je dan hier zo rondloopt, dan kom je de ene na de andere bekende tegen. En we zijn dan hier op een dag waar mensen kinderen met en zonder beperking samen kunnen sporten. En dan zie ik je staan en bekruip me dat gevoel. En toch kan niet iedereen meedoen.
Ingeborg Felix
Nee, Olivier, kan niet sporten. Maar die geniet wel van het samen zijn, hè.
En er zijn hier allemaal kinderen waarbij hij toch op school heeft gezeten. Dat is wel zijn wereld. Dus ik heb dan zelf ook het gevoel van, nou, ik ga daar even langs. Kijken wie er zijn. Hoe de kinderen ontwikkeld zijn, zeg maar. Ik zie daar een meisje die bij hem op school heeft gezeten.
En die doet hier lekker mee. En die werkt inmiddels. En dat vind ik gewoon mooi om dan zo’n gesprekje ook te hebben. En Olivier geniet gewoon van het erbij zijn. Dus ik heb helemaal niet meer van, oh jee, dan moet hij ook meedoen. Of wat erg, dat hij niet mee kan doen. Want hij geniet op zijn manier van die dingen. Dus zo zit ik daarin.
Maud
Mooi. En kun jij uitleggen aan de mensen die nu luisteren, van hoe jij ziet dat Olivier geniet?
Ingeborg Felix
Ja, hij lacht en hij reageert op de mensen. En ja, als hij ervan baalt, dan gaat hij echt wel mopperen, hè. Dan gaat hij ook echt wel zitten mopperen en huilen. En dan weet ik snel genoeg dat ik weg moet zijn.
Maud
Dan weet je ook snel genoeg van, nu is het goed geweest.
Ingeborg Felix
En dan weet je, ik heb hem altijd, want mensen zeggen dan, oh, veel te veel prikkels en muziek en alles en herrie. Maar dat vindt hij juist heel leuk. Kijk, je ziet hem gewoon lachen.
Maud
De reuring bevalt hem wel.
Ingeborg Felix
Dat bevalt hem, ja. Dus ik weet dat ik hier naartoe kan met hem.
Maud
En maakt het dan voor jou nog uit dat het hier een soort lokale grond is voor jou?
Ingeborg Felix
Dat vind ik altijd heerlijk. Ja, nee, dat vind ik gewoon heerlijk. Om mensen tegen te komen. Ja, wat ik zeg, gewoon even een praatje maken met iedereen. Ik ben tien meter op weg en je hebt allemaal weer aanspraak. En nou ja, ik kom jou ook tegen. Dus dat is gewoon leuk.
Maud
Ja, leuk jou te zien. En fijn dat je even zo wilde kletsen.
Ingeborg Felix
Ja, nee, graag gedaan. En succes. Fijne dag.
Maud
Dankjewel, jullie ook. Ja, dankjewel.
Maud
De waarde van dit soort activiteiten in je eigen buurt, is gewoon supergroot. Worstel je zelf met het gevoel ‘mijn kind kan niet meedoen’, vanwege een ernstige meervoudige beperking en wil je wat meer van die positiviteit van Ingeborg in je oren, luister dan vooral naar haar podcast Levenslessen van Olivier. Ik zet de link in de shownotes.
Maud
Het is tijd om even met Linda Germs te praten. Voorzitter van Stichting Upside van Down, die samen met René Diks van The Gym Join the Movement organiseerde.
Ja en zoals dat gaat tussen twee ouders die een zelfde soort ervaring delen. Gaan we gewoon even de diepte in. Want ik ben benieuwd, wat is haar ervaring? Hoe kan haar zoon mee doen? Hoe staat ze daar in? Hoe pakt zij dat aan?
Maud
Nou, ik sta hier met Linda Germs. En volgens mij ben jij degene die op dit fantastische idee kwam. Dat van Join the Movement.
Linda Germs
Nou, samen met René, want onze zoon bokst daar. En René zei, we moeten eigenlijk een keer iets doen voor mensen met een beperking ook. Iets stoers. Toen zei ik, dan niet alleen voor mensen met een beperking. Want ik hou niet zo van een scheiding. Toen zei René, hoe bedenk je dat? Ik zei, nou, alles door elkaar. Toen zei René, oh, dat gaan we doen. Dus ja, wij hebben het samen bedacht.
Maud
Tof. En ik herinner me dat de aankondiging kwam. Ik bedoel, ik woon natuurlijk in Apeldoorn. Jij woont in Apeldoorn. Jij hebt een zoon, Lukas.
Linda Germs
Ja, ik heb drie zoons. En Lukas is de oudste. En die heeft Downsyndroom.
Maud
En wat merk je in het dagelijks leven? In welke mate hij aan bepaalde dingen kan meedoen of niet?
Linda Germs
Als hij er binnen zijn talent, kan hij eigenlijk aan alles meedoen. Alleen dat is natuurlijk niet altijd zoals iedereen verwacht dat je meedoet. Dus ik merk dat als de omgeving zich een beetje wil aanpassen, kan hij heel veel. En als je star blijft vasthouden aan hoe het hoort, dan kan hij heel weinig.
En bij onze andere zoons is het eigenlijk altijd vanzelfsprekend dat ze welkom zijn, dat ze mee mogen doen. En die kunnen ook allebei leuk voetballen, spelen altijd op het hoofdveld. En bij Lukas is het altijd heel bijzonder als hij mee mag doen. En dat vind ik altijd heel raar. Ik denk, waarom zou het voor hem bijzonderder zijn dan voor de anderen? Dus ik merk dat hij wat minder vanzelfsprekend mee mag doen. Maar als je het gaat vragen, dan mag het vaak wel.
Maar dan is het wel bijzonder dat hij ook mee mag doen. En dat vind ik dan als moeder altijd heel vervelend.
Maud
Want? Wat gaat er dan door je heen?
Linda Germs
Omdat hij net zoveel bestaansrecht heeft wat mij betreft. En zoveel recht om mee te doen als de andere jongens. Hij heeft zijn eigen talenten. Hij heeft zijn eigen manier van naar dingen kijken. Dus hij heeft veel meer overeenkomsten met andere pubers dan verschillen. En toch, door die paar verschillen die er dan wel zijn, zou hij minder recht hebben om vanzelfsprekend mee te mogen doen. En dat stuit mij tegen de borst.
Maud
En dan bedenk jij zo’n evenement, maar ik kan me voorstellen dat jij iemand bent die al heel vaak heel veel andere dingen ook bedacht heeft om ervoor te zorgen dat het vanzelfsprekender wordt. Kun je een greep doen uit jouw arsenaal?
Linda Germs
Ik wil eerst wel vertellen waarom ik het doe. Iedereen zegt al, jij met je stokpaardje. Maar er is wetenschappelijk onderzoek gedaan dat als je mensen met en zonder verstandelijke beperking met elkaar in contact brengt, dat er veel meer begrip is. En dat mensen met verstandelijke beperking vaak heel makkelijk om hulp kunnen vragen. Maar andere mensen voelen zich dan vaak bezwaard of vinden dat een beetje raar. Help gewoon en doe mee en ga daarin mee. En dan zie je dat die hele maatschappij een beetje verzacht. Dat wetenschappelijk onderzoek, daar heb ik altijd heel over gedacht.
Dan breng ik zoveel mogelijk mensen met en zonder beperking met elkaar in contact. We hebben daarvoor congressen gehad. We hebben voetbaltoernooien gehad.
We hebben elke twee jaar de INC Awards. Dat zijn prijzen voor mensen die inclusie omarmen. Die het dus normaal vinden dat er mensen met verstandelijke beperking bij hen werken, stage lopen, sporten, noem maar op, kan alles zijn.
En daar zit dan ook de Grootgala bij. We geven lezingen voor studenten die bijvoorbeeld al net over prenataal testen hebben geleerd. En dan ga ik praten over kwaliteit van leven met een beperking.
Want die kwaliteit is er gewoon. Alleen dat staat niet in de leerboeken.
Maud
En al die evenementen die je organiseert, die zijn erop gericht dat samen mensen met en zonder beperking aan het leven eigenlijk kunnen meedoen.
Linda Germs
Het is ook echt wel heel mooi dat er sportclubs zijn en dat er G-teams zijn. Want het is een illusie om te denken dat onze Lucas even goed zou kunnen freerunnen als de gemiddelde. Maar de talenten die er wel zijn, er kan ook zoveel met elkaar.
Het is heel vaak dat Lukas dan om 8 uur moet hockeyën. Want de rest van de dag is gevuld met de reguliere teams. Het zou zo mooi zijn als dat naast elkaar kan.
Bijvoorbeeld in Noord-Holland, dit jaar bij de INC Awards, een van onze prijswinnaars was Il Primo, een skiclub. En daar hebben ze een G-team. Die trainen ook met elkaar.
Maar ze hebben daarna wel met z’n allen in het clubhuis, gaat alles door elkaar. En dat zou ik zo graag zien. Apart waar het kan, maar niet per definitie altijd gescheiden.
Maud
En wat gebeurt er vandaag?
Linda Germs
Vandaag is er een teamkamp waar teams van mensen met en zonder beperking door elkaar met elkaar strijden. En dat is vrachtwagen trekken, op een bellenblaasbaan glijden, ouderwetse spelletjes water dragen en zaklopen. Daarnaast zijn er clinics van sporten die ook G-sporten aanbieden.
Eigenlijk is het een groot feest met foodtrucks, een DJ, op het Marktplein, midden in Apeldoorn. Heel veel voorbijgangers zie je ook kijken van wat gebeurt daar. En die blijven even hangen. En die zien gewoon mensen met en zonder beperking met elkaar plezier hebben. Ik denk dat het vandaag heel leuk is. Maar ik denk morgen dat er bij de koffiezetapparaten of op de eerste schooldag ook over gepraat wordt. En ik denk dat dat misschien nog wel belangrijker is dan vandaag.
Maud
Want hoe belangrijk is het dat andere mensen zien dat het gewoon kan?
Linda Germs
Ja, het wetenschappelijk bewezen is dat er dan dus veel minder discriminatie is. Dat er minder stigmatisering is. Dat het vanzelfsprekender is dat je mee mag doen met een beperking. Ja, en ik denk dat mensen met een beperking gewoon heel graag onderdeel van onze samenleving willen zijn. En niet altijd de uitzondering.
Maud
Als we het hebben over inclusie. En we vinden eigenlijk, ja, dat moet vanzelf gaan. Maar we merken, wij als moeders. Wij merken dat dat niet altijd vanzelf gaat. In welke mate mogen wij dat faciliteren, mogelijk maken?
Linda Germs
Ik denk dat je mensen altijd in hun waarde moet laten. Dus dat het voor een deel vanzelf. Maar als het in contact brengen er al is. Dan gaat de rest vanzelf. Dus ik denk dat je het zeker mag faciliteren. Want kinderen op een speciaal onderwijs komen niet heel vaak. En die zitten op een speciale gym. En dat is ook heel mooi dat dat er is. En als je kind er geen behoefte aan heeft. Helemaal prima. Maar wij hebben een zoon die daar wel behoefte aan heeft. En ik zie dat als de andere zoons vrienden meebrengen. Dat die eigenlijk niet vanzelfsprekend bij Lukas gaan zitten. En ik zeg dan heel vaak.
Oh, Lukas wil je ook wat drinken? Kom er even bij zitten. En je ziet het gebeuren. Lukas is eerst dat broertje met Down. En daarna wordt hij gewoon Lukas. Ja, en dat moment, dat koester ik nog steeds.
Maud
Krijg ik kippenvel van als je dat vertelt.
Linda
Ja, elke keer weer. Ja, maar je ziet het gebeuren. En ik vind dat zo mooi. En dat doen wij in ons gezin. En ja, onze kinderen die roepen helemaal niet als eerste. Ik heb een broer met Down. Dus soms dan komt er iemand bij ons binnen. En dan zie je even zo van. Oh, is dat je broer? De laatste was Lukas. Die werd 19. En we hadden een feestje. En een van de jongens zei. O, zijn hier wel heel veel mensen met Down? Ja, zijn hier mensen? Dat kan wel kloppen. Ja, mijn broer heeft Down. En dit zijn zijn vrienden. En hij heeft wel heel veel vrienden met Down. Want dan zit hij bij je in de klas. En op sporten. En toen zei die jongen. Oh, vindt hij dat erg? Oh, zei Floris. Daar heb ik eigenlijk nooit bij stil gestaan. Lukas, kom eens. Vind jij het erg dat je Down hebt? En Lukas stond daar en zei. Nee, zegt hij helemaal niet. Ik heb toch hartstikke leuk leven? En je zag die andere jongen. Oh, nou. En toen was het goed. Ja, en dat is dan heel erg in het klein. En ja, wij proberen dat wel te faciliteren.
Ook op vakanties. Dat we even het koud watervrees wegnemen. En daarna is het ook oké.
En als het niet oké is, is het ook prima. Want lang niet iedereen staat daar voor open. En dat is ook prima. Maar ja. 80% van de keren denk ik wel.
Oh, zie je. Dit bedoel ik dus. Dit zou in de hele maatschappij zo moeten zijn.
Maud
Dus het is het faciliteren van de ontmoeting.
Linda Germs
Ja, dat is het.
Maud
En vervolgens ook gewoon achterover hangen en zien wat er gebeurt. Wat er ontstaat.
Linda Germs
Ja. En heel vaak blijf ik daar niet eens bij. Want ook pubers die geen beperking hebben, hebben wel eens onenigheid. Of snappen elkaar niet. En dat mag zijn.
Maud
Vind je niet ongemakkelijk?
Linda Germs
Nee, helemaal niet. Nee. Ik denk dat een van de lessen die Lukas mij geleerd heeft, is het comfortabel zijn in mijn ongemak.
Maud
Is er nog iets wat je bijvoorbeeld aan andere ouders zou willen laten weten? Want niet iedereen zit er natuurlijk zo in als jij. Wat wil je ze laten weten? Als ze dit stukje bijvoorbeeld heel moeilijk vinden. Van ja, daar komen er vrienden over de vloer van. En andere kinderen. En dan is er een kind met beperking daar ook bij. Of die ontmoetingen. Dat wil niet altijd. En dan moet ik daarbij blijven. Weet je, mensen hebben aarzelingen zien beren op de weg. Hoe kunnen ze dat voor zichzelf makkelijker maken?
Linda Germs
Nou, we hebben als stichting een motto. En dat is wat als het wel lukt. En ik denk ook dat, ook met onze zo’n zonder beperking loopt het niet altijd. Heb ik af en toe kromme tenen. En ik denk dat dat gewoon oké is. En dat je moet denken, ja weet je, je kunt het faciliteren. En daarna moet je het loslaten. En het zal heus niet altijd helemaal leuk en fijn zijn. Maar als je het niet probeert, dan lukt het zeker niet. Dus ik heb altijd zoiets van, ja we gaan ervoor. En we zien wel waar het schip strandt. En dat kan soms ongemakkelijk zijn.
Maar wat is daar erg aan? Wat is het ergste wat je kan gebeuren? Nou, dat je even denkt, oké ik weet het niet meer. Het is nooit zo dat je het nooit meer weet. Dus het loopt daarna wel weer. Of je zegt, nou dit was niet zo’n goed idee. We splitsen op. Kan ook. En ook dat is goed.
Maud
En hoe geniet hij van vandaag?
Linda Germs
Ja, ik zag hem met zijn vrachtwagen trekken. En ik heb hem nog nooit zo zien glimmen. Ik zie hem nu. Hij gaat die buikschuifbaan in de zeepshop doen. Mam, ik ga gewoon in mijn onderbroek hoor. Ik vind niks gek. Nee jongen, niks is ook gek. Ga maar lekker.
Maud
Vandaag mag alles op het Marktplein in Apeldoorn.
Linda Germs
En ik denk dat de kinderen zonder, of de jonge lui zonder down in dit geval ook in hun onderbroek erachteraan schuiven. Hij geeft gewoon het goede voorbeeld.
Maud
Dankjewel.
Linda Germs
Alsjeblieft, Maud.
Maud
Ik maak nog even een rondje over het marktplein, en op de een of andere manier trek ik de aandacht van een groepje 15-17 jarige, waar ik normaal gesproken met een boog omheen zou lopen. Ze praten hard en roepen, en vliegen zo nu en dan met veel bombarie hun chaotische kring weer uit. Dan zien ze mij, wijzen ginnegappend op mijn vlaggetje. Hun aandacht is getrokken. Ze willen weten of het ook uitgezonden wordt. We raken in gesprek. Je hoort in ongeveer 2 minuten hoe 5 jongens mijn vragen wel willen beantwoorden. Ze worden af en toe een beetje afgeleid door een stuk of 10 anderen die erom heen dralen. Dus dan heb je even een beeld. En wat me opvalt is dat ze zich in heel korte tijd toch eigenlijk heel kwetsbaar opstellen. Luister maar.
Maud
Jullie doen mee aan Join the Movement vandaag. Hoe komen jullie hier?
Jongen
Ik ben door een paar vrienden uitgenodigd om deze mooie toernooi mee te maken. En een mooi evenement. En toen heb ik mezelf aangemeld. En sindsdien zijn we hier gekomen.
Maud
En welke sport zijn jullie aan het doen?
Jongen
Ik ben momenteel voetbal aan het spelen. En ik wil zeggen dat het echt een topdag is vandaag. Ik ben aan het genieten. En dit is echt een moment dat ik niet meer ga vergeten.
Maud
En hoe komt dat? Waar ligt het aan dat het zo’n toffe dag is?
Jongen
Ja, gewoon iedereen bij elkaar denk ik. Het is gezellig. Ik kan ijsjes halen. Weet je, gewoon een lekker potje voetballen.
Maud
En vertel eens wat over de mensen die je hier vandaag ziet. Bijzondere mensen. Aardige mensen. Mooie mensen gewoon. In het algemeen.
Maud
Er gebeurt van alles om je heen. Eigenlijk willen ze stiekem ook geïnterviewd worden. Dat is het denk ik. Maar jullie zijn aan het voetballen?
Jongen
Jazeker. Wij zijn aan het voetballen.
Maud
En met wie voetbal je dan?
Jongen
Ik heb een team met vrienden. Gewoon een team met vrienden. En iedereen denkt gewoon met vrienden. En de jongens van hier. Jongens uit de buurt.
Maud
Jongens uit de buurt. Maar dat gebeurt niet altijd op het Marktplein in Apeldoorn toch?
Jongen
Nee. Eens in zoveel tijd maken ze zo’n mooi evenement. En het is wel mooi en leuk om mee te doen.
Maud
Dan doen jullie graag mee. En nu zijn er hier vandaag ook mensen en kinderen met een beperking. Heb je ze ontmoet?
Jongen
Ik heb ze niet gepraat met ze. Maar ik ken ze wel. Ik heb ze ook al eerder voorbij zien komen. Dus het is mooi dat ze hier ook kunnen zijn. En kunnen genieten.
Maud
Kom je in het dagelijks leven vaak kinderen tegen? Van jouw eigen leeftijd met een beperking?
Jongen
Jazeker. Altijd.
Jongen
Hier bijvoorbeeld één
Jongen
Maar nu even zonder dollen. Ook in de buurt waar ik vandaan kom. Dan kom ik dat wel eens tegen.
Maud
En je kent ze ook persoonlijk?
Jongen
Nee, dat niet.
Maud
Je ziet ze voorbij komen?
Jongen
Ja, soms gewoon wel.
Maud
Maar je kent ze niet om gewoon gezellig met ze te gaan voetballen?
Jongen
Als ik ze zie voetballen, dan doe ik het wel. Maar ik zie ze meestal op de fiets.
Maud
En jullie?
Jongen
Toevallig heb ik een dichtbijzijnde familielid. Die ook een handicap heeft. Dus het is mooi om te zien dat iedereen het hier naar z’n zin heeft. En dat het ook voor hen mogelijk wordt gemaakt.
Maud
Tof. Dank jullie wel jongens.
Jongens
Geen dank. Geen probleem. Ja, dat denk ik wel.
Maud
Dus… resumé deze jongens die ik spreek, doen mee aan een straatvoetbaltoernooi dat zich tegelijkertijd en op dezelfde plek afspeelt als Join the Movement.
Het doel van vandaag is dat mensen met en zonder beperking elkaar kunnen ontmoeten en samen kunnen sporten. Maar er wordt vandaag óók náást elkaar gesport.
De vraag die ik aan deze jongens stel ‘heb je ze ontmoet’? Vind ik ergens een vervelende vraag om te stellen, maar het is wél de vraag van vandaag.
En voor deze jongens is het antwoord op die vraag, ‘nee’.
Als ik dan doorvraag naar ‘hé kom je ze wel eens tegen in je dagelijks leven’, ook dan blijkt dat die groepen jongeren met en jongeren zonder beperking elkaar heel moeilijk tegenkomen. Ze leiden separate levens.
En eigenlijk geeft dit alleen maar aan dat een evenement als dit ontzettend belangrijk is. Want deze jongens komen in hun dagelijks leven normaal gesproken niet echt, of alleen op afstand, leeftijdsgenoten tegen met een beperking. Maar vandaag is dat wél gebeurd.
En misschien hebben ze nog niet gebabbeld, misschien hebben ze nog niet samen gevoetbald. Maar ze hebben vandaag wel gezien dat dat gaat. En dit is precies hoe het begint. Dit is precies wat Join the Movement is. Dit is niet het eindstation. Dit is het begin. De beweging is begonnen, het kan alleen maar verder groeien. Ik kijk ontzettend uit naar een volgende editie van Join the Movement, en ik hoop echt dat die er volgend jaar weer is.
Weet je nog… in het begin van deze aflevering aan een moeder vroeg… of het nu, hier, op Join the Movement, makkelijker is voor mensen met een beperking om mee te doen? Ze zei…
Moeder
Want je bent nu niet meer de uitzondering.
Maud
Ik neem op zo’n dag heel veel gesprekken op, en één van die gesprekken was een heel kort momentje met Loek. Het jongere broertje van Arje, die aan de levende lijven elke dag ervaar hoe en wanneer Arje wel of niet kan meedoen. En ik stelde die exacte vraag ook aan hem. Luister wat hij zei.
Maud
Hoe gaat het?
Loek
Best goed.
Maud
Wat is er nu op dit evenement anders geregeld zodat iedereen kan meedoen dan anders? Wat heb je gezien?
Loek
Dat er veel meer kinderen zijn met een handicap.
Maud
Maakt dat het makkelijker voor hem om mee te doen?
Loek
Ik denk het wel.
Maud
Dus hier is mijn oproep. Laten wij, wij ouders van kinderen met een beperking, vooral óók activiteiten in de buurt, evenementen, sportdagen, bioscopen, winkels, sportverenigingen, restaurants, vakanties, speeltuinen, bowlingbanen, stranden, en overal waar mensen bij elkaar komen, laten we die vooral óók blijven bezoeken met ons kind of onze kinderen.
Oók als er niet staat dat het ‘speciaal voor kinderen of mensen met een beperking’ is.
Júíst als er niet staat dat het ‘speciaal voor kinderen of mensen met een beperking’ is.
Als er staat ‘iedereen welkom’ of ‘kom ook!’ Of ‘Doe mee!’ voel je dan welkom.
Want dan wordt meedoen makkelijker voor iedereen.
Dat was mijn hartstochtelijke oproep om meedoen vooral makkelijker te maken door er te zijn.
Kijk vooral even in de shownotes voor alle linkjes naar iedereen naar wie ik in deze aflevering heb verwezen. Check ook vooral ook mijn instagram @makkelijkermeedoen waar ik geregeld alle podcast afleveringen deel en zo. Of op mijn website www.makkelijkermeedoen.nl Heb je binnenkort ook een inclusief evenement en wil je dat ik bij jou langskom om er een aflevering van te maken, neem dan contact met me op! Voor nu zeg ik: Join the movement en tot de volgende!
Ik ontdekte 3 vragen die het een stuk makkelijker maken.
Contact
Shop info
© 2021-2023 Makkelijkermeedoen – Website door henktheunissen.nl
