Verhalen en ideeën voor wanneer meedoen niet vanzelf gaat
Veel aandacht gaat vaak vanzelf uit naar Arje. Als je ons gezin ziet, zie je broertje Loek zeker niet als eerste. Hij is een brus (een broer/zus van een kind met beperking). Brus Loek staat vaak in de schaduw. Maar hij wil ook wel eens wat. Dat wordt ‘m niet altijd in dank afgenomen.
‘Wil je even in de traktor rijden?’ vraagt de boer. Hij wacht het antwoord niet af en loopt naar zijn trekker. Maar Arje (8) staat wijdbeens. Stevig op de grond. Handen op de oren. Dat gaat ‘m niet worden.
Zijn broertje Loek (6) staat ontspannen naast hem. Lachend. Vol verwachting.
De boer klimt in zijn grote rode traktor en Arje drukt zijn handen nog iets harder op zijn oren. Die zijn straks vuurrood, weet ik uit ervaring. Als de boer de trekker start, gaat er van schrik een schok door Arje’s hele lichaam. Langzaam rijdt de boer dichterbij. Dan opent hij het glazen deurtje.
Met bulderende stem vraagt hij: ‘NOU, KOM JE NOG?’
Arje blijft stokstijf staan. Hij heeft het gehoord. Maar met geen mogelijkheid zal hij de hoge, smalle treden van de traktor kunnen beklimmen. En als hij daar dan bovenin de cabine zit, zit hij nóg dichterbij het geluid waar hij zo bang voor is. Maar een traktor, een échte… fascineert hem mateloos.
Ik zie hem denken. Aarzelen.
De situatie overweldigt hem.
Ik het aan zijn ogen, zijn mond, zijn houding.
Alles in hem schreeuwt ‘nee’.
De motor blijft ronken. De boer kijkt vragend en raakt een tikkeltje ongeduldig.
En aangezien Arje niet reageert op de vraag van de boer, stapt Loek naar voren en beklimt in rap tempo de drie trapjes van de traktor. Nieuwsgierig en met een open blik kijkt hij de kleine cabine rond.
Iets sneller en iets norser dan hij waarschijnlijk voor ogen had, bromt de boer: ‘Ik bedoel jou niet, ik bedoel je broer.’
Au.
De afwijzing is groot.
Ik zie het aan de opgetrokken schoudertjes waarmee Loek de trap weer af gaat.
Ik zie het aan de tranen die hij dapper wegslikt.
Uiteindelijk overwint Arje zijn angst (‘Je hebt een hele encyclopedie over trekkers, en nu mag je er in eentje rijden, kom op!’) en wordt hij de traktor in getild. Loek mag erna.
Ze rijden allebei een ritje over het erf en genieten er met volle teugen van.
Als we weer thuiskomen, vertelt Loek: ‘Papa, we hebben in een echte traktor gereden!’
Zou hij écht vergeten zijn hoe het ging…? Ik betwijfel het.
______
Kinderen die opgroeien met een broer of zus met beperking, groeien net even anders op dan anders. In mijn voorleesboek ‘Len en zijn broer’ heeft Len’s broer Steef een verstandelijke beperking. Len is 7 jaar, en Steef is al 9. Maar hij lijkt soms nog wel een peuter. Hij kan nog niet eens zelf zijn jas dichtmaken. Soms wordt hij ineens heel erg boos. Hoe voelt dat voor Len? Hoe ervaart hij dat? Door het boek en de vragen achterin kun je zelf met je kind in gesprek. Lees het 1e hoofdstuk!
In deze blogs lees je meer over de gezinsdynamiek:
Ik ontdekte 3 vragen die het een stuk makkelijker maken.
Contact
Shop info
© 2021-2023 Makkelijkermeedoen – Website door henktheunissen.nl
